NC (Narrow Casting)


Het Nationaal Sleepvaart Museum biedt de bezoeker in de Trouwzaal in samernwerking met Koninklijke Dirkzwager een narrow-casting systeem. Op een speciaal scherm worden continu wisselende actuele onderwerpen, boodschappen en dergelijke gepresenteerd, waarvan wij denken dat ons publiek daarin is geinteresseerd. Het is een betrekkelijk nieuw fenomeen en zeer succesvol. NC neemt maatschappelijk een wijde vlucht, met name in commerciele toepassingen zoals in winkels en het openbaar vervoer.

De "wetenschappelijke" definitie van Narrow Casting is : "Het leveren van informatie die is gericht op een bepaald publiek, op een geselecteerde locatie en tijdstip via digitale schermen, veelal op afstand aangestuurd met relevante visuele content." Narrow-casting gaat over schermen die opduiken in (semi)-openbare ruimtes als winkels, cafés, trams en straten, maar ook in musea.

De mogelijkheden van narrowcasting zijn erg groot. Zo kunnen er voorgeprogrammeerde presentaties worden gedraaid, kan er live tv worden uitgezonden, maar kunnen de presentaties ook aan databases worden gekoppeld zodat direct de laatste informatie, bijvoorbeeld actualiteiten over sleepvaart en berging, aanbiedingen van musea, evenementen, exposities maar ook relevante reclameboodschappen kunnen worden getoond.

De term narrowcasting werd in 1968 door Joseph Licklider, een wetenschapper van het Amerikaanse MIT, voor het eerst gebruikt.

Ging het er bij het aloude "broadcasting" om vanuit een zender een groot aantal ontvangers tegelijkertijd met een generieke boodschap te bereiken, bij narrowcasting draait het er om de juiste boodschap, op het juiste moment, bij de juiste doelgroep over te brengen. Deze vorm van communicatie vindt men vooral in de retail, maar ook in de horeca, bij evenementen, banken en productiebedrijven. En nu ook musea. Narrowcasting werkt met audiovisuele displays (lcd, led of plasmaschermen) en op maat gesneden en steeds geactualiseerde content. Actualiseren gebeurt centraal door middel van breedband internetverbindingen.

Narrowcasting is een fenomeen dat inmiddels vele namen kent: digital signage, digital out of home (DOOH), dynamic signage, electronic signage networks, digital in-store merchandising, electronic display networks, flashdisplays, retail television, captive audience networks, out-of-home media networks, digital media networks, electronic billboards, electronic point of communication.

Opgemerkt dient te worden, dat de term narrowcasting internationaal gezien steeds minder wordt gebruikt en steeds vaker wordt vervangen door digital signage of digital out of home (DOOH).

Narrowcasting op zich bestaat al een lange tijd. Nadat de plasmaschermen sterk in opkomst kwamen en sterk in prijs daalden werd narrowcasting pas echt populair. Door de kleine afmetingen van de plasmaschermen zijn deze overal te plaatsen en kan de narrowcaster zijn publiek op veel plaatsen bereiken. Narrowcasting wordt gezien als een nieuwe hype die een reactie is op het zapgedrag van de consument tijdens de reguliere reclameblokken op tv. De adverteerders kunnen middels broadcast de consument niet meer voldoende bereiken. Maar narrowcasting wordt niet alleen gebruikt voor reclamedoeleinden. Narrowcasting bereikt specifieke doelgroepen op specifieke locaties.

Interactieve narrowcasting is een nieuwe vorm van narrowcasting, waarbij klanten actief invloed uitoefenen op de informatie die zij ontvangen. Veelal wordt bij interactieve narrowcasting gebruikgemaakt van schermen die met touchscreens worden aangestuurd. Een nog modernere wijze van interactie is op basis van gebaren en lichaamsbeweging, waarbij er dus geen touch nodig is. Daarnaast is de content meer informatief gericht en meer merkgeoriënteerd. Interactieve narrowcasting kan daarom nog gerichter worden ingezet, zelfs naast of tussen de producten en omdat er gebruik wordt gemaakt van aanraak schermen is het gebruik door klanten tevens beter te analyseren. Een andere vorm van interactieve narrowcasting is het via gps aansturen van de schermen in het openbaar vervoer. Afhankelijk van de locatie en de rijrichting van het voertuig wordt de content aangepast.

Narrowcasting komt vaak voor via Internet, maar dat hoeft niet. Commercials vertoond in winkels vallen ook onder narrowcasting. Een ander voorbeeld zijn de presentatieschermen in het openbaar vervoer. Deze vertonen afwisselend nieuws en commerciële boodschappen. Daarnaast worden digitale abri's ook als narrowcasting gezien. Dit zijn digitale posters die per vestiging kunnen worden aangestuurd. De locaties waar men narrowcasting tegenkomt zijn erg verschillend. Vaak wordt voor locaties gekozen waar men staat te wachten, zoals bij liften, of waar wachtrijvorming ontstaat, zoals bij tankstations. Ook plekken waar men lang op één bepaalde plaats staat of zit zijn populair, bijvoorbeeld wachtruimtes in een ziekenhuis of tandartsenpraktijk.

Er zijn narrowcasting systemen gebaseerd op PC's en er zijn systemen die gebruik maken van players. Sinds de opkomst van XML in Flash wordt er door sommige systemen gebruikgemaakt van geautomatiseerde Flashbestanden. De Flashapplicatie wordt op het scherm weergegeven en plaatst de informatie uit een XML-bron in de opmaak die in de applicatie zelf zit. De XML-bron kan dynamisch zijn, waardoor de informatie op het scherm eenvoudig te wijzigen is.

Nog recenter is het gebruik van 3D in Narrowcasting. Het gaat hier om schermen die 3D effecten kunnen vertonen zonder dat hier een speciale bril voor nodig is. Het 3D effect 'met het blote oog' levert een veelvoud aan attentiewaarde op ten opzichte van reguliere schermen. Het eerste volledige 3D narrowcasting platform hiervoor komt uit Nederland.

(bron: bij het opstellen van bovenstaande beschrijving is mede gebruik gemaakt van de beschrijving van Narrow Casting op Wikipedia)